Andaban, a
respirar -un detrás do outro-, o alento do cadáver. Agás Nela, que preferiu
aproveitar os zapatos. E bicarlle ó peto dereito da chaqueta do morto. Buaa, que asco! berrou Antón, e deixou
caer o coitelo que se lle cravou na garabata ó morto. Deus! Que fas? dixo Manuel
que sentiu afogarse coa calor da cociña de ferro e, na mirada de Paulo, os
ollos do demo. Non tes presa, non? dirixíndose á muller que
andaba a remexer no cuarto.
Non imos perder a viaxe, respondeu entre risos. A Xerardo íanselle
inchando os collóns. Fagamos o cálculo.
De que? Do que lle temos que cobrar. Pero,
si xa estaba feito! sorprendida. Xa, pero pensándoo, non cambia nada. Vale, pero... Cala! esixiron
dous dos sicarios.
Paulo achegouse
e colleu a cabeza do home. Xerardo trouxo un tallo. Nela foi buscar un machado
ó coche. Pola súa conta, Manuel foi enchendo dous cubos de auga, un deles con
xabón e lixivia. Dádelle uns guantes!
Parada do Sil, 2013
