Eu son a folla do castiñeiro,
o berce da candea,
no predio da avoa,
no souto da aldea.
Eu son a súa dentada,
o abano da
milfollas,
un pouco máis arriba
do chan,
que espanta do ar,
as ondas.
Eu son a folla do
amieiro,
látego feble da auga
que bate verbas
na gorxa,
mentres se afunde no
lameiro.
Eu son meigallo,
feitizo que no
ventre rebule.
Píntega, flor da
carqueixa,
folla do loureiro,
espiña da
roseira.
Eu son folla da maceira,
do limoeiro, do
pirixel,
sangue verde do
romeu,
riles da
cerdeira,
que mexa para si
mesma.
Ao grupo do taller TeatroVida, COTSG 2023
