Recollerse tremendo, na coxuntura da falta de resposta emocional, ao espello onde a busca propia se aparece de súpeto no responso entre a ánima-can e as unllas das ás da gata. Dis-gustarse no reconto dos centímetros da epiderme que redondea o cinto das linguas alleas, esas que ollan as pernas afeitadas e se relamben nos cóbados da inspiración.

Dixen que volvín, pero co camiñar máis axeonllado, cos tacóns afiados dentro do pe, sen costuras no embigo, e coas cores retorcéndose na vieira arrochada no apéndice da realidade común.


Boas noites, California, ou días...

non che sei... nin se importa...