Queiros de azucre e limón

Asustado, arrimoulle ó xabaril un anaco de pan con marmelo e saíu. Lambía o iogur coma un canciño. Camiño ó río, o vello non se atopou con ninguén para falar do fedorento que se lle metera na cociña. Xa de volta, viuno diante da súa porta. Entón, colleu a escopeta e disparou. O animal ferido e doente, achegóuselle:
-Desculpe meu señor, pero xa marchaba