A noite é o final do paseo de Adela, nos días de calor e nos que a choiva afoga as
rúas. Ela vai mirando ós que camiñan como cangrexos para non tropezar e sacúdese
do silencio saudando a alguén. De volta a casa bótalle atún á leituga e logo enche o prato
da cadela. Despois, prende a tele, sube o volume e espera até que soa o timbre. Sorrí para si, non lle replica á veciña. Regresa a cociña, mastiga a ensalada cos dedos e ó terminar, deixa no
fregadeiro a louza. Após camiña a pasiños o corredor, empurra a porta, apoia o bastón, senta
na cama. Ó fin deita e déixase espertar.