Atopeime contigo na ilusión da demencia,
no espazo que te arreda da morte:
Vírgula de vida,
nó de emocións escatolóxicas,
sono de soños.
Decateime diante da túa penitencia,
do agrado ao sentir de preto a sombra da morte:
nó de emocións escatolóxicas,
sono de soños.
Conducinme na eterna sentenza
do encanto que te afasta hoxe da morte:
Vírgula de vida,
nó de emocións escatolóxicas,
sono de soños:
si, si hai por que esperar
aínda que sexa durmindo...
