O cantador chega de madrugada,
resga as nosas penas,
resga as nosas penas,
na súa voz ergue cidades,
lanza sementes na terra de ninguén.*
Caladas están as nenas,
falan baixiño as aldeas,
silenciados os fusís.
Condenadas as nosas verbas,
vese ben aos homes, e mulleres, ruíns.
Berran os nenos,
recollen os puñais, ouvean aos cadelos.
Pechadas están as portas,
abertos os meus ollos,
ando a esperar a onda
que vire a tronada cara vosoutros.
*Eu zecaafonso