Cando os fillos deciden marchar... non hai que ir por eles. Cando ao lonxe os ves -e parecen (non podo aseguralo) felices-, aínda que rabies... non hai que correr tras eles.
Sentir, sentes unha labazada en todo o papo, pero non...
Sentir, sentes unha labazada en todo o papo, pero non...
Se a pantasma do avó do teu avó, se mete na túa casa, igual non a ves:
Pero, que incrible sería invitar a un ribeiro,
-despois do divorcio-,
ao pai do teu sogro!
A CEF,
porque nas postremeiras do holocausto do nacionalismo-de-ben,
as cousas, as veces, ocorren porque si,
porque teñen que ser
