Evitando eufemismos, engadindo paráfrases non verbais que non incomoden en demasía aos nosos corpos. Sorrío, ou non?
Disme que me queres. Meu neno. Como podo explicar: a túa idade, o teu ce-í, a forma dos teus ósos. A miña conciencia de que a xenerosidade non chega a acción de regalarme. Dou, dou, recibo. Pero non é certo, non todos os homes -e mulleres, no seu defecto-, somos iguais. E por iso, a uns -unhas, no seu defecto- lles empresto amínmesma e a outros -outras-, non.
